Czasami może się zdarzyć, że posiadane przez organizację środki trwałe z różnych powodów nie będą już używane. Pojawić się może pytanie jaki wpływ będzie to miało na amortyzację składnika majątku. Można rozważyć między innymi likwidację tego środka trwałego, który jest nieużywany. Może to przyjąć kilka różnych form. Odpisy amortyzacyjne od nieużywanych środków trwałych Może się w praktyce zdarzyć taka sytuacja, że organizacja nie będzie używała składnika majątku do celów prowadzonej działalności. Dlatego może się pojawić czy w takiej sytuacji można dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Amortyzacji nie podlegają jednak takie składniki, które nie są używane na skutek następujących zdarzeń: – zawieszenia działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej – zaprzestanie działalności, w której składniki były do tej pory używane W takim przypadku składniki takie nie będą podlegały amortyzacji od miesiąca, który następuje po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano działalności. Przepis nie dotyczy więc takich sytuacji, gdy środek trwały jest już nieużywany ale działalność dalej jest prowadzona. Oznacza to, że:
– nie ma obowiązku, by zaprzestać dokonywania opisów amortyzacyjnych w momencie, gdy już nastąpiło czasowe niewykorzystywanie ich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej
– nie ma podstawy prawnej, która pozwoliła by na wyłącznie odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego z kosztów uzyskania przychodów.
INTERPRETACJE
Dla odpisów amortyzacyjnych, do kosztów uzyskania przychodów nie ma znaczenia czy podatnik uzyskuje w danym momencie jakieś zyski z tego powodu, że eksploatuje jakieś środki trwałe. Nie można stwierdzić zaprzestania działalności w takim właśnie zakresie.
UWAGA!
Amortyzacji nie podlegają środki trwałe, które nie są używane ze względu na trwałe a nie czasowe zaprzestanie działalności. Przesłanką, która powoduje, że niemożliwe będzie dokonywanie odpisów amortyzacyjnych jest zaprzestanie działalności w związku z którym następuje także zaprzestanie używania tych składników. Należy przez to właśnie rozumieć całkowite zaniechanie danego rodzaju działalności, dlatego składniki majątkowe od tego momentu nie są już używane. Można więc powiedzieć, że czasowe zaprzestanie używania środka trwałego nie będzie wykluczać możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów. W momencie, gdy będzie kontynuowana ta działalność, w której dane środki były wykorzystane. Utrata statusu środka trwałego W momencie, gdy pojawia się przesłanka, która decyduje o tym, że jakiś składnik traci status środka trwałego to ten składnik od tego momentu nie podlega już amortyzacji. Okoliczność taka będzie występować w momencie, gdy trwałe zaprzestaje się działalności albo likwiduje się środek trwały w formie fizycznej. W tej sytuacji od dnia utraty takiego statusy należy również zakończyć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych. Organizacja jest uprawiona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych do dnia, w którym takie środki zaczynają przechodzić w stan likwidacji, albo po prostu zostają one zbyte. Trzeba pamiętać, że za datę likwidacji środka trwałego, która nie pozwala już na dalsze prawo do amortyzacji uznaje się datę sporządzenia dokumentów likwidacyjnych i zdjęcie z ewidencji bilansowej. Likwidacja środka trwałego musi być dobrze udokumentowana dowodem księgowym, który stanowi również odniesienie do ewidencji księgowej.