Czasami zastanawiamy się czy wspólnota mieszkaniowa może wykazywać przychody z zaliczek na poczet kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej. Przychody z zaliczek na poczet kosztów utrzymania nieruchomości stanowią przychody podatkowe wspólnoty w momencie otrzymania. Wydatki mogą stanowić koszty w momencie, gdy będą księgowane. Wspólnoty nie posiadają osobowości prawnej, ale są mimo tego podatnikami i płacą podatek dochodowy od osób prawnych. Zasady funkcjonowania określone są przez specjalną ustawę o własności lokalu. Wspólnota nie prowadzi działalności gospodarczej, ale jej celem będzie utrzymanie nieruchomości. Ma w swoim zarządzie jakąś nieruchomość. Dlatego do jej przychodów z zaliczek nie mają zastosowania przepisy, które określają moment powstania przychodów dla celów podatkowych.

INTERPRETACJE

Istotną funkcjonowania wspólnoty jest świadczenie na rzecz lokali usług, które będą związane z utrzymaniem takiej nieruchomości w odpowiednim stanie. W ujęciu podatkowym otrzymane zaliczki na poczet kosztów związanych między innymi z dostarczanymi mediami nie będą zaliczać się do przychodów z działalności gospodarczej. Konkretna ustawa określa jakie są zasady, gdy chodzi o potrącalnosć kosztów. Dlatego w przypadku kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami poniesionymi w latach poprzedzających rok podatkowy to są one potrącalne w tym roku, w którym zostały uzyskane przychody, które im odpowiadają. Podobnie koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane są z przychodami i odnoszą się do danego roku podatkowego. Poniesione na koniec roku do dnia: – sporządzenia sprawozdania na podstawie odrębnych przepisów, jednak nie później niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania – złożenie zeznania jednak nie później niż do chwili upływu terminu, który określony został do złożenia zeznania. Koszty są potrącalne w roku podatkowym, w którym był osiągnięte przychody, które im odpowiadają. Koszty uzyskania przychodów natomiast są związane bezpośrednio z przychodami i odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego. Poniesione po tych terminach będą potrącalne w kolejnym roku podatkowym, który następuje po roku, za który sporządzane było sprawozdanie finansowe, albo zostało złożone zeznanie. Według ustawy koszty uzyskania inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Gdy koszty dotyczą okresu, który przekracza rok podatkowy to będą stanowić koszty uzyskania przychodów. Dniem poniesienia kosztów będzie dzień, na który ujęte zostały koszty w księgach rachunkowych. W przypadku gdy jest brak faktury i nie ma innego kosztu dniem będzie chwila zaksięgowania danego dokumentu przez wspólnotę. Dla celów podatkowych chwilą poniesienia kosztów będzie dzień, który został ujęty w księgach rachunkowych a nie jak się twierdziło wcześniej dzień faktycznego rozchodowania środków z rachunku bankowego.

Zgodnie z ustawą dowód księgowy powinien zawierać oczywiście datę dokonywania operacji oraz kwestię ujęcia ich w księgach rachunkowych. Zapis księgowy powinien zawierać między innymi kiedy dokonana była operacja gospodarcza, jak był jej rodzaj oraz jaki numer ma dokument księgowy i jego numer. Dekret na fakturze powinien także zwracać uwagę na datę ujęcia w kosztach. Powinien to być oczywiście miesiąc, w którym dokonana została dana operacja. Data zapisów jest tylko datą techniczną, która związana jest z wprowadzeniem informacji do systemu.

Artykuł Szybsze koszty uzyskania niż przychody dla wspólnoty pochodzi z serwisu Finanse Przedsiębiostwa.

Środki trwałe są oczywiście używane w każdym rodzaju działalności. Największe znaczenie mają one jednak w tych organizacjach, które prowadzą działalność o wytwórczym charakterze. Kiedy środek zacznie tracić swoje wartości użytkowe to pojawi się konieczność jego likwidacji. Środki trwałe tracą swoją wartość użytkową i ulegają zużyciu lub zniszczeniu w procesie eksploatacji.

Oprócz naturalnej utraty wartości użytkowej środki mogą być także likwidowane na skutek innych sytuacji takich jak zepsucie związane z tym, że nie ma ekonomicznych podstaw do naprawy, zmiana formy działalności, potrzeba kupowania nowych środków trwałych, brak opłacalności oraz wydajności, która sprawia, że trzeba wymienić je na nowe. Likwidację wykonuje się dwuetapowo ponieważ samo zaprzestanie używania nie jest jednoznaczne z faktyczną likwidacją. Likwidacja księgowa W pierwszym kroku musi zostać dokonana likwidacja księgowa. Oznacza to, że taki środek trwały będzie wyksięgowany z kont. Komisja likwidacyjna, która decyduje o postawieniu takiego środka trwałego w stan likwidacji będzie sporządzać odpowiedni dokument. Ten dokument powinien zostać zatwierdzony przez kierownika jednostki. To oczywiście podstawa do tego, by środek trwały był usunięty z ewidencji oraz kont księgowych. Będzie można wtedy przenieść do go fizycznej likwidacji i ewidencji pozabilansowej. Jeśli likwidowany środek nie jest całkiem umorzony należy oczywiście zaprzestać dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z przepisami zakończenie amortyzacji następować powinno nie później niż z chwilą postawienia środka w stan likwidacji. Ostatni wpis w miesiącu, gdy wystawiany jest dokument LT. Likwidacja fizyczna Gdy skończony jest już pierwszy etap to może zostać dokończona likwidacja w drugiej formie, która obejmować będzie fizyczną likwidację. Może to oznaczać jego utylizację, zezłomowanie czy rozbiórkę w zależności od tego o jaki środek trwały chodzi. W sytuacji, gdy likwidacji towarzyszą koszty niezbędne do przeprowadzenia należy je księgować na koncie. Wszelkie materiały, które powstają w procesie likwidacji należy księgować na koncie Magazyn. Jeśli likwidacja wiąże się z budową nowego środka to koszty będą również korygowały wartość środków w budowie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zakłada, że likwidowanie środków trwałych nie będzie zabraniać uznawania strat powstałych w wyniku likwidacji środków, które nie są w pełni umorzone. Dlatego zaliczenia nieumorzonej części środka trwałego do koszów uzyskania przychodów może nastąpić jedynie w momencie, gdy dokonana będzie już jego faktyczna likwidacja, a nie w momencie, gdy ten środek dopiero będzie postawiony w stan likwidacji. Fizyczna likwidacja środków trwałych może spowodować również w takiej jednostce jakichś przychód. Dlatego w każdej sytuacji te kwestie mogą mieć indywidualne wyjaśnienie i mogą być traktowane w różnoraki sposób w zależności od sytuacji.

Artykuł Likwidacja środków trwałych w księgach organizacji non-profit pochodzi z serwisu Finanse Przedsiębiostwa.